Economische waarde

Economische waarde is een subjectief begrip en als gevolg daarvan ontstaan vaak allerlei discussies. Op het moment dat waarde objectief meetbaar is begrijpen mensen dat, maar als waarde subjectief is, wordt het een stuk lastiger.

Waarom wordt er gewaardeerd?

In de ondernemerspraktijk zijn waarderingsvraagstukken van belang omdat economische waarde belangrijk is in verband met overnames, splitsing van bedrijven en fusies. Maar ook bij juridische procedures, zoals geschillenregelingen of uitkoopprocedures. In de insolventiepraktijk is de waardering eveneens van belang. In het kader van de WHOA (Wet Homologatie Onderhands Akkoord) die op 1-1-2021 in werking is getreden, is waardering nog belangrijker geworden. Ook  in de familierechtspraak is de waardering belangrijk, denk aan boedelverdeling bij echtscheiding.

De functie van de economische waarde

De functie van de waardering is vaak verschillend. Zo kan een waardering van belang zijn bij de wijziging van het aandelenbelang, bij een schadeloosstelling, een onteigening, of als voldaan moet worden aan een fiscaal of civielrechtelijk voorschrift. Maar ook bij informatieverstrekking voor de interne besluitvorming of juist voor de externe financiële verslaggeving.  Zo kunnen in genoemde situaties de opvattingen over de gehanteerde definities uiteenlopen, waardoor verwarring kan ontstaan.

De economische waarderingsmethode

Als je over de waarde van de onderneming praat dan denk je na over een waarde en een methode. De belangrijkste waarderingsmethode voor waarderingsdeskundigen is de DCF, de Discounted Cashflow. Via DCF kom je tot een ondernemingswaarde.

Om vervolgens de aandeelhouderswaarde te kunnen berekenen moet je het vreemd vermogen van de onderneming aftrekken van de ondernemingswaarde. Dan houd je de aandeelhouderswaarde over. De manier om via een DCF-methode tot een ondernemingswaarde te komen gebeurt via een aantal methodieken. Ik licht er hieronder drie toe.

DCF (discounted cashflow)

Dit is de meest gebruikte methode voor de waardering van bedrijven. Je maakt gebruik van de contante waarde van de kasstromen. De  kasstroom = winst  +/-werkkapitaal + afschrijvingen & amortisatie – investeringen.

Het theoretische uitgangspunt is: de waarde van een operatione(e)le l actief/investering is gelijk aan de contante waarde van de verwachte toekomstige economische geldstroom.

De betrouwbaarheid van de daadwerkelijke ontvangst van toekomstige economische geldstromen verschilt van investering tot investering en van onderneming tot onderneming. Het risico van een actief of een entiteit wordt beoordeeld en gemeten in de vorm van een discontovoet die wordt aangeduid als een rendementspercentage of als kapitaalkosten.

Alle methoden leveren in principe dezelfde economische waarde op

Dit resultaat is logisch, aangezien alle methoden dezelfde werkelijkheid analyseren onder dezelfde veronderstellingen; ze verschillen alleen in de gebruikte kasstromen die als uitgangspunt zijn genomen voor de waardering.

De drie basismethoden voor het waarderen van bedrijven d.m.v. de DCF-waarde berekening zijn:

1. WACC-methode (Weighted Average Cost of Capital)

De marktwaarde van de schuld plus de marktwaarde van het eigen vermogen = de contante waarde van de verwachte vrije kasstromen (FCF) die de onderneming zal genereren, verdisconteerd tegen de gewogen gemiddelde kosten van de schuld en het eigen vermogen na belasting. De disconteringsvoet wordt ook wel de WACC genoemd.

Hieronder ziet u een opstelling vergelijkbaar met de balans van een jaarrekening. De waarden worden echter anders berekend. Er worden markwaarden uitgerekend en samen worden deze de economische balans genoemd.

2. ECF-methode (Equity Cashflow)

De marktwaarde van het eigen vermogen is gelijk aan de contante waarde van de verwachte kasstromen van het eigen vermogen, verdisconteerd tegen het vereiste rendement op het eigen vermogen.

Bij de levered free cashflow worden alle inkomsten en betalingen die samenhangen met de financiering met vreemd vermogen in mindering gebracht om de cashflow to equity te bepalen. Hieronder staat de economische balans volgens de ECF-methodiek.

3. APV-methode (Adjusted Present Value)

De APV-waardering geeft aan dat de marktwaarde van de schuld plus de marktwaarde van het eigen vermogen gelijk is aan de marktwaarde van de onderneming zonder rekening te houden met taxshield, plus de contante waarde van de taxshield. Hieronder staat de economische balans volgens de APV-methodiek.

Samenvatting

• Waardebepalingen volgens een DCF-methodiek leveren ook een balans op. Dit is echter geen boekhoudkundige balans maar een economische balans.
• Als een methodiek van jaar tot jaar gevolgd wordt, kan de ondernemer vaststellen of hij waarde creëert. Deze informatie kan je niet eenvoudig uit een jaarrekening halen.
• Alle DCF-methoden leveren in principe dezelfde waarde op. Dit resultaat is logisch, aangezien alle methoden dezelfde werkelijkheid analyseren onder dezelfde veronderstellingen.